MUSTAFA KEMAL'DE BABA MEFHUMU
Diyarbakır'da Paşa kumandandı, ben de emir subayı idim.
Babam, Paşa'nın içtiğini duymuştu. Bir izinden dönerken bana:
- Bir damla bile içersen hakkımı helal etmem, dedi. Döndüm. Karargaha vardığım akşam, Mustafa Kemal Paşa yakın subaylarıyla sofrada oturmuş içiyordu. Bana da bir kadeh koydular.
Ben içer gibi yapıp vakit geçiriyordum. O vakit başyaveri olan Cevat Abbas (Gürer), usulca Paşa'ya eğildi:
- Paşam, dedi. Nesip içmiyor, atlatıyor. O vakit Mustafa Kemal Paşa bana döndü, kadehini kaldırdı:
- Nesip şerefine dedi.
Ben kıpkırmızı olmuştum.
Paşa sordu:
- Ne o bir mazeretin mi var?
- Paşam, diye cevap verdim. Sizin için canımı feda ederim. Yalnız buraya gelmeden babam bana içki içmemem için yemin ettirdi de tereddütüm odur.
Mustafa Kemal o vakit:
- Bırak kadehı öyleyse, dedi. Babanın emri benim emrimden üstündür. Seni takdir ettim. Babasına hayrı olmayanın kimseye hayrı olmaz ...
Mehmet Nesip Himalay
- Niyazi Ahmet Banoglu, Nükte, Fıkra ve Çizgilerle Atatürk, İkinci Kitap, Istanbul 1954, s.38
- Oğuz AKAY, Benim Sofram Bu, s.58
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder