"BU MİLLETİN EFENDİSİ KİMDİR? TÜRK KÖYLÜSÜDÜR".
Bir defa, Atatürk son derece demokrattı. Herkesin diktatör demesine rağmen Atatürk sonsuz demokrattı.
Bir gece beraber oturuyorduk. Yanımızda Siirt mebusu Mahmut, Ruşen Eşref bir de Soysallı vardı. Atatürk ertesi gün [1 Mart 1923] Büyük Millet Meclisinde okuyacağı nutku hazırlıyordu. Mahmut'la Ruşen eşref not tutuyorlardı. Atatürk ara sıra bana da "Ne dersin?" diye soruyordu. Ben ne diyebilirdim? Hiç!... Sonra Atatürk bana döndü, dedi ki:
- Bu memleketin efendisi kimdir?
Düşündüm. Cevabı o verdi:
- Türk köylüsüdür, dedi.
Ve devam etti:
- Türk köylüsünün "efendi" yerine getirmedikçe memleket ve millet yükselemez.
Bir de hatıra anlattı:
"Ben, dedi. Bulgaristan'da ateşemiliterdim. Tedansanlı bir pastahanede oturmuştu. İçeriye, temiz giyinmiş, ayağı çarıklı bir Bulgar köylüsü geldi, oturdu. Masaya vurdu. Kimse aldırış etmedi. Hatta, bir an evvel gitmesini arzu eden bir yüz gösterdiler. Bir daha vurdu; ayağını da vurdu. Garsonlar geldi ve:
- Burası sizin için değil, dediler.
Nihayet patron geldi:
- Çık buradan, dedi.
Köylü:
- Kimi ve nereden kovuyorsun? Bulgaristan benim sabanımla ve tüfeğimle yaşıyor, utanmaz, diye bağırdı.
Polis çağırdılar. Ona da aynı cevabı verdi. Polis bir şey yapamadı, dışarı çıkıverdi ve pasta, reçel getirdiler."
- İşte, dedi. Türk köylüsünü bu hale getireceğiz.
Mahmut Esat Bozkurt
- Aziz Ozan, "Atatürk Demokrat İdi, O; Asla Diktatör Değildi", Tan Gazetesi, Sekizinci Yıl No: 2596, 10 Sonteşrin 1942, s. 4
- Oğuz AKAY, Benim Sofram Bu, s.87
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder