İzmir yolculuğu
Dolup boşalan kadehlerden sonra ne olduysa olmuş... Gözlerimi açtığım zaman kendimi Atatürk'ün sofrasında değil, aynı vapurun kamarasında buldum. Kendimi toplayıp yukarıya çıktığım zaman bir de ne göreyim ki vapur alabildiğine gidiyor, karşıda Kadifekale'siyle İzmir bir silüet halinde...
- Kaptan! Bu ne hal ? dedim. Programda İzmir de mi vardı?
- Yoktu Ama Ercümend Bey, kısmet böyle imiş... Sizi İzmir'e götürüyoruz da fena mı ediyoruz?
- Çok iyi, çok iyi... Fakat bu gidişin bir de dönüşü var. Ne zaman İstanbul'a gideceğiz, onu söyle kaptan!
Kaptan, işin hakikatini anlattı: Meğer İstanbul-İzmir seferini yapmakta olan bu vapur, İş Bankasının kuruluş yıl dönümü dolayısıyla gece yapacağı Boğaz gezintisinden sonra sabahleyin İzmir'e gidecekmiş... Vapur bu gezintiyi yapmış, sofra dağılmış ve ben Dolmabahçe önünde vapurdan çıkamayacak vaziyette olduğumdan kamaraya nakledilmişim... Uzatmayayım, vapur İzmir'de yolcusunu boşalttı, ertesi günü yeni yolcular alarak İstanbul'a döndü. Döndü ama bu arada telsizler işledi. Benim vapurda olup olmadığım soruldu, kaptan vapurda olduğumu Dolmabahçe'ye bildirdi, vesaire vesaire...
İzmir'den dönüşte Dolmabahçe Sarayı'nda Atatürk huzurunda
Gelelim neticeye, İstanbul'a dönüşte Dolmabahçe'ye giderek Atatürk'ün huzuruna çıktığım zaman rahmetli :
- Ya... İşte, böyle Ercümend Bey! Ben de içerim ama senin gibi İzmir yolculuğuna çıkmam, demez mi?
Atatürk'ün bu sözü katiyen aklımdan çıkmaz ve her içmede son kadehi feda etmesini bilirim. Bu tavsiyeyi rahmetli Ahmet Rasim'den almıştım:
- İç, fakat son kadehi bırak. Çünkü insanı mağlup eden işte o son kadehtir, demişti.
Her nedense o gece, Atatürk'ün karşısında bu tavsiyeye riayet edememiştim.
Ercümend Ekrem Talu
Cemaleddin Bildik, "Atatürk'e Dair Bir Hatıra - Ben de İçerim..." Akşam Gazetesi, 10 Kasım 1953, s.7
Cemaleddin Bildik, "Atatürk'e Dair Bir Hatıra - Ben de İçerim..." Akşam Gazetesi, 10 Kasım 1953, s.7
- Oğuz AKAY, Benim Sofram Bu, s411
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder